Bio-ethanol biedt kansen voor de transitie naar emissieloze scheepvaart
MKC, TU Delft en Goodfuels onderzoeken de kansen van bio-ethanol voor vergroening van de Nederlandse scheepvaartsector.
Het MIIP 2022 project “Bio-ethanol als alternatieve brandstof voor vaartuigen” is onlangs afgerond met een interessant Engelstalig eindrapport. In het rapport wordt een beknopt overzicht gegeven van de verschillende manieren om bio-ethanol te produceren met suikerriet, suikerbiet en mais als grondstof, de zogenoemde eerste generatie bio-ethanol (1G). Ook productie van de tweede generatie bio-ethanol (2G) uit afvalstromen wordt behandeld evenals de productie van ethanol uit reststromen van eerste generatie bio-ethanol, ook wel de bio-ethanol 1,5 G genoemd.
Bio-ethanol heeft een hogere energiedichtheid dan methanol en is minder toxisch. Ook wordt wereldwijd al meer dan 100 miljoen ton bio-ethanol geproduceerd, terwijl de productie van bio-methanol nog maar net op gang komt. Bio-ethanol lijkt in de transitie naar groene methanol een interessante tussenstap te zijn en kan bovendien gemakkelijk worden gemengd met groene methanol.
De CO2 emissies van bio-ethanol (van well-to-wake) zijn vergelijkbaar met die van bio-methanol en gemiddeld zo’n 20% van de emissiewaarden voor de gebruikelijk scheepsbrandstoffen zoals Marine Gas Oil (MGO) en zware olie (HFO).
De kostprijs voor 1e generatie bio-ethanol geproduceerd uit suikerriet en ook bio-ethanol 1,5G is vergelijkbaar met bio-methanol geproduceerd uit afvalstoffen. De kostprijs voor 2e generatie bio-ethanol is hoger dan die van bio-methanol. Toch kan voor schepen met hoge veiligheidseisen, zoals passagiersschepen en jachten, waar de businesscase wellicht minder zwaar weegt bio-ethanol een interessant alternatief vormen.
In het rapport is ook een tabel opgenomen waar voor een gekozen logisch brandstofmengsel van Marine Gas Oil (MGO), Hydrotreated Vegetable Oil (HVO), Methanol (Grijs en Groen) en Bio-Ethanol (1e en 2e generatie) berekend wordt wat de kostprijs en de bijbehorende CO2 reductie is.
Tot slot worden de jaarlijkse brandstofkosten van MGO, HVO voor vijf karakteristieke Nederlandse scheepstypen berekend voor MGO, HVO, Methanol (Grijs en Groen) en Ethanol (1e en 2e generatie).
Het rapport concludeert dat Bio-ethanol absoluut potentie heeft om ingezet te worden als schone brandstof voor de scheepvaart. Met alle ontwikkelingen rondom methanol voor de scheepvaart is het daarom opmerkelijk dat er nog geen schepen in ontwikkeling zijn die gebruikmaken van bio-ethanol als brandstof. Het rapport beveelt aan om verder vervolgonderzoek te doen naar de toepassing van bio-ethanol voor passagiersschepen, jachten en schepen waarbij veel mensen aan dek kunnen verblijven.
Het project is inmiddels afgerond met een openbare publicatie genaamd “Bio-ethanol as an alternative fuel for vessels”, die beschikbaar gesteld wordt op de website van Nederland Maritiem Land onder MIIP2022-004.
Voor meer informatie over het Bio-ethanol project kunt u contact opnemen met Maritiem Kennis Centrum – Pieter ‘t Hart.