De groei van de wereldeconomie, maar ook de energietransitie, zorgt voor een toenemende drukte op zee en een grotere afhankelijkheid van infrastructuur op zee en op de zeebodem.

Meer windmolenparken, bijvoorbeeld, zorgen ervoor dat vaarwegen meer dan voorheen aan beperkingen onderhevig zijn. Cruise- en containerschepen worden steeds groter en autonomer, maar de havens en haveninfrastructuur groeien niet voldoende mee. Dit betekent dat het risico op ongelukken toeneemt.

Ongelukken met schepen leveren grote risico’s op voor de bemanning, passagiers, het milieu (lekkage en verloren lading) en de economie (blokkade van havens en vaarwegen). Ook offshore-faciliteiten zijn kwetsbaar voor ongelukken en aanslagen. De kwetsbaarheid van vitale maritieme infrastructuur kan grote gevolgen hebben voor de Nederlandse en Europese samenleving, bijvoorbeeld bij het uitvallen van de stroom- of internetvoorzieningen of door de (dreiging met de) aanwezigheid van mijnen nabij de haven van Rotterdam en andere zeehavens. Ook cybersecurity wordt steeds belangrijker naarmate digitalisering en automatisering toenemen.

De sector wil bijdragen aan een veilig en vlot scheepvaartverkeer voor een ononderbroken en efficiënte maritieme goederenstroom. Ook moet kwetsbare, vitale infrastructuur op zee worden beschermd tegen moedwillige aanslagen en niet-moedwillige ongelukken. Ondanks het toegenomen aantal gebruikers op zee moeten vaarwegen veilig blijven en zo goed mogelijk worden benut. Technologische innovaties zijn cruciaal om onze mensen en maritieme belangen veilig te stellen.